Onbeperkt genieten in Kakadu

Na een dag voorbereidingen in de omgeving van Darwin, gaan we naar het Kakadu National Park, het op twee na grootste nationale park ter wereld (het is groter dan Nederland), dat vooral bekend staat om de 10.000 zoutwaterkrokodillen.
Als we het park binnenrijden zien we enorme stukken bos verbrand en hier en daar smeult een boomstronk. We vinden het zonde dat de prachtige natuur hier overgeleverd is aan bosbranden, maar snappen dat het voor de rangers niet te doen is zo'n enorm gebied hiervoor te behoeden.
In het Bowali visitors Centre, blijkt echter dat de Aboriginals al vele duizenden jaren de grond in brand steken. Al generaties lang wordt de taak om voor het land te zorgen doorgegeven.  
De natuur vertelt hen wanneer het de beste tijd is, een tijd waarin zo min mogelijk schade aan de natuur wordt toegebracht, maar de brand vooral voordelen oplevert; de biodiversiteit neemt toe en grote 'wilde' branden worden op deze manier voorkomen.
Uit onderzoek is gebleken dat in gebieden waar de afgelopen jaren geen brand heeft gewoed, een enorme schade is opgetreden. 
Vandaar dat ook de Australiërs tegenwoordig het traditionele verbranden van de Aboriginals toepassen en de branden gecontroleerd aansteken.
Dat geeft ineens een heel andere kijk op de zwartgeblakerde grond.......

's Middags rijden we naar Ubirr. Hier zijn de gedetailleerde muurschilderingen van de Aboriginals te zien. Waanzinnig knap hoe dit gemaakt is.
Vervolgens lopen we een helling op en hebben we een fantastisch uitzicht over de vlakte van Nadab. Op de vlakte zien we een kangaroo springen, vogels vliegen over onze hoofden en de libelles dansen over de warme rots waar we op zitten. We blijven zitten tot de zon onder is.
Hiermee breekt helaas ook de tijd van de muggen aan. Op de camping koken we snel onze maaltijd en eten deze al slaand in het rond op, hopende alleen de rijst te eten. Om 19.15 uur liggen we op bed.
De volgende ochtend begint dus vroeg. We gaan een wandeltocht langs de East Alligator River maken. Er is vandaag wat sluierbewolking, de temperatuur is nog aangenaam en we zien op de parkeerplaats al prachtige vogels. Vol goede moed beginnen we aan deze wandelroute. Halverwege de wandelroute staat een bord met ' DANGER, crocodiles have been seen near the track'. We besluiten door te lopen, als het echt gevaarlijk zou zijn, zou deze wandelroute echt niet open zijn. Bovendien kijken we goed uit en loopt Remko voorop, gewapend met stok.  We komen vlak langs de rivier te lopen en zien in het water een krokodil. Ze zijn er dus echt.....
Als het pad vervolgens 25 meter door een stuk met aan beide kanten hoog gras gaat, vindt er overleg plaats. Wat doen we? Doorlopen? Of omkeren?
We lopen door, maar als aan het einde een kleine salamander over het pad schiet, maken we beide een sprongetje van schrik. Toch wel spannend!
Later horen we van een Ranger dat de krokodillen 'maar' 1 a 2 personen in een jaar doden.
Dit zijn voornamelijk de locals. De krokodillen hebben een enorm goed reukvermogen en herkennen mensen d.m.v. geur. De krokodil volgt een persoon en ' onderzoekt' op deze manier zijn gewoonten. Hierna valt hij aan. Uit onderzoek is gebleken dat de grootste groep slachtoffers kinderen tot 12 jaar en mannen ouder dan 49 jaar zijn.
Aangezien wij in geen van deze categorieën vallen, hebben we ons zorgen om niets gemaakt.
Hierna buigt de wandeltocht van de rivier af en verandert het landschap. We vinden het prachtig.
s' Avonds besluiten we terug te gaan naar Ubirr om nogmaals te genieten van de zonsondergang.
Zondag rijden we naar Nourlangie, een gebied waar ook de muurschilderingen van de Aboriginals te zien zijn. Bij een grot krijgen we uitleg over hoe de Aboriginals hier overleefden tijdens het 'natte seizoen'. Momenteel is het hier winter; de droge tijd met strak blauwe luchten, 33 graden en een lage luchtvochtigheid.
Vanaf eind oktober start het natte seizoen hier; een enorme hoeveelheid regen valt dagelijks, de luchtvochtigheid neemt toe en grote gebieden zullen overstromen.
Toch hebben de Aboriginals ook in deze omstandigheden weten te overleven.
We rijden naar de camping, waar ons tweede huwelijkscadeau op ons wacht; de cruise over de Yellow Waters.
Wederom vroeg naar bed, want maandag stappen we om 5.45 uur ons bed uit.
Er is al veel bedrijvigheid op de camping en voor het eerst hebben we het fris!
Om 6.20 uur melden we ons bij het opstappunt en varen we uit. Het begint al een beetje licht te worden en er hangt mist over het water en de wetlands.  Het is echt magisch mooi! Gedurende de 2 uur durende cruise zien we veel vogelsoorten en zoutwaterkrokodillen. Langzaam komt de zon op, kruipen de krokodillen op de oever om op te warmen en beginnen de vogels te fluiten. Een perfecte manier om onze week te beginnen.
Aan het einde van de cruise wordt vertelt dat we vandaag voor een klein bedrag nog eens mee kunnen.
Tijdens het ontbijt, dat inclusief is, besluiten we tijdens de 'sunset' tour nog eens mee te gaan.
Waar het 's ochtends koud was, is het nu warm, erg warm.
Dit vergeten we helemaal als we een grote plons in het water zien. We zien een krokodil met een stuk vlees in zijn kaken. Als hij het dier omhoog werpt en met een enorme klap op het water slaat, zien we dat het om een walibi gaat. Na een paar klappen is het dier in meerdere stukken gescheurd en kan het feestmaal voor de krokodil beginnen.
Erg indrukkend, wat een kracht!
Het enige 'jammere' is, dat we op een boot vol bejaarden zaten, die opmerkingen hadden die op de plaatselijke bingoavond niet hadden misstaan: " Wow, that's a good one", " Jeeh, we are so lucky!" en " He's a winner!".
De krokodil heeft, naast andere krokodillen, 1 natuurlijke vijand; de ooievaar.
Zijn snavel is zo hard en scherp, dat hij door de schedel van een krokodil kan slaan. En wij laten de ooievaars baby's brengen.....
Carole, Merel, Pepijn, Wendy, Fee, Dick en Ine, bedankt! Het was grandioos!

Dinsdag rijden we door naar Gunlom, een avontuurlijke tocht over een 'gravelroad'. De stof wassen we van ons af in het meer bij de waterval.
Na een goede nachtrust lopen we 's ochtends de berg op en komen we op de plek waar de waterval begint. Hier beginnen we onze dag in een prachtig meer met een geweldig uitzicht over de omgeving.
Life is good, Down Under!