The day a red devil rode into town.........

Carole en Mein hebben de tip gegeven naar Bob en Barbara in The Blue Mountains te gaan. Een gepensioneerd stel, waarvan Bob naar Australië geëmigreerd is.
Wij willen graag The Blue Mountains bezoeken, dus nemen contact met Bob op en vragen naar een leuke camping in de omgeving. Bob nodigt ons bij hen thuis uit; een aanbod dat we graag aannemen.
Als we uit Sydney wegrijden, spreken we met Bob af bij de toeristeninformatie. We ontmoeten hem en rijden vervolgens achter hem aan naar zijn prachtige huis. 
Barbara maakt direct een heerlijke omelet, als lunch, voor ons.
We bekijken Bob's verzamelcollectie en Barbara's knappe handwerk. Als Bob 's avonds een Australische maaltijd maakt; lamb with bakked patatoes, tikken de kookaburra's met hun snavels op het raam, zij hebben trek in een stukje rauw vlees. Bob en Barbara voeren hen iedere avond en nu is het Lieneke's beurt dat te doen.
Later komen de lorikreets hun multivitamine en de possum zijn sinaasappel halen.
De volgende ochtend rijden we naar Katoomba en hebben we een prachtig uitzicht over de Three sisters. Volgens de aboriginals zijn de drie zussen in een nacht veranderd in steen.
We drinken thee in een cafe met de grootste verzameling theepotten; 3000 potten staan overal.
Als we na een heerlijke lunch naar huis rijden, zien we in de verte een bosbrand. Volgens Bob en Barbara niets om ons zorgen over te maken. We zijn voor het eerst in een gebied met bosbranden, dus hebben vele vragen voor Bob en Barbara. De omstandigheden voor bosbranden zijn ideaal vandaag; het is warm, heeft al weken niet geregend, er staat een harde wind en er is een lage luchtvochtigheid.
Als we verder rijden, zien we meerdere enorme rookwolken en horen we op de radio dat verschillende wegen afgesloten zijn.
Bij thuiskomst neemt Bob ons mee naar een klif, waar we een goed uitzicht hebben over de omgeving. Inmiddels is er ook een brand op 1,5 km van het huis van Bob en Barbara ontstaan. Helikopters vliegen af en aan in een poging de brand onder controle te krijgen.
Dit zijn de beelden die we van tv kennen, maar het is onwerkelijk er 'midden' in te staan. De geur van de rook, de dreigende lucht, het geluid van vuur, sirenes en helikopters.....
 We zien de rook steeds dichterbij ontstaan en ook de helikopters komen dichterbij. 
Volgens Bob niets om ons zorgen over te maken, maar inmiddels worden wij ietwat zenuwachtig.
Als we teruglopen rijdt een brandweerwagen met grote spoed het pad op. 
Bij thuiskomst helpen we Bob en Barbara de tuinslangen het dak op te hijsen; dit om eventueel overvliegende vonkjes te blussen. 
De straat vult zich met brandweerwagens, bewoners pakken hun belangrijkste spullen en treffen voorbereidingen de brand op afstand te houden.
Op tv zien we dat er in twee uur tijd 90 verschillende brandhaarden ontstaan zijn en dat wij in een gebied met de meest oncontroleerbare branden zitten. In het dorp naast ons zijn al 40 huizen afgebrand. Inmiddels gaan we ons echt zorgen maken.
We lopen naar buiten en horen meerdere explosies. Brandweermannen rennen heen en weer en een zegt: "If you want to evacuate, now is the time! If the wind is changing, this area will be cut off and you can't get out!"
We zien veel bewoners hun huis verlaten, maar Bob wil zijn huis, natuurlijk, beschermen en blijft. Wij maken ons inmiddels echt zorgen, dus alles in ons zegt; WEG!, maar dat betekent ook Bob en Barbara achter laten. Hoe moeilijk we het ook vinden, we besluiten voor onze eigen veiligheid te kiezen en te evacueren naar de kerk, die in deze situaties dient als opvang. 
Onderweg zien we dat de brand inmiddels echt dichtbij is. De politie plaatst blokkades en stuurt mensen terug. Op bewoners na, mag niemand het gebied meer in. Bij de kerk hebben zich al meerdere bewoners verzameld.
Na 10 minuten komen Barabara en de hond ook. De politie dwingt nu iedereen te evacueren,  het wordt te gevaarlijk. Bob pakt de laatste spullen en komt er ook aan.
De kerk zorgt voor water, iets te eten en stoelen. Veel mensen zijn bezorgd over hun gezin. Veel kinderen zijn op school, hun ouders op het werk. Daarnaast is het voor iedereen onzeker of er nog wel een huis is om naar terug te keren.
Uiteindelijk krijgen de bewoners om 18.45 uur te horen dat zij terug mogen keren naar hun huis. De wind is gelukkig gedraaid, waardoor dit gebied niet langer in gevaar is.
Op het nieuws zien we dat dit echter niet voor iedereen in The Blue Mountains geldt.....
Vrijdagochtend is het zonnig, koeler en windstil. Desondanks woeden er nog steeds bosbranden.
De brandweerlieden hebben vandaag de taak de branden zo goed mogelijk onder controle te krijgen, want er is wederom heet weer en harde wind op komst.
Voor ons is het, na gister, tijd voor wat ontspanning. Bob en Barbara nemen ons vandaag mee naar een dierenpark, waar alleen Australische dieren zijn. We lopen tussen de kangaroes en zien veel koala's en vogels.  Als we na een fijne dag thuiskomen en genieten van een rustige middag, komen 16 brandweerwagens de straat in gereden.
" What the........?"  is onze eerste gedachte. Al snel wordt uitgelegd dat de brandweer uit voorzorg het bos in brand komt steken.  
Aan de andere kant van de berg woedt een grote brand. De weersvoorspelling geeft aan dat komend weekend de wind 'onze' kant op zal staan. Omdat de nu woedende brand, wegens ontoegankelijkheid, niet geblust kan worden, is er de angst dat deze huizen komend weekend onder bedreiging komen.
De laatste optie die de brandweer dan heeft, is zorgen dat al het brandmateriaal verbrand is, waardoor het vuur in het weekend niet gemakkelijk bij de huizen kan komen.
Een brandweerman geeft ons een 'rondleiding' en legt uit wat ze gaan doen.
Met gasbranders zullen ze alle blaadjes en takken op de grond in brand steken. Dit laten ze gecontroleerd uitbrandden.
Doordat er geen wind staat en de temperatuur laag is, is het nu de ideale tijd dit te doen.
Met andere woorden, de brandweer probeert het vuur te slim af te zijn, door al het brandbare te verbranden.
Zodra alles in gereedheid gebracht is, worden met de gasbranders de blaadjes in brand gestoken. Met een enorme snelheid verspreid het vuur zich en staat het bos in brand, en dat als het windstil is.
De brandweer zorgt ervoor dat het land dichtbij de huizen geblust wordt en laat de rest van het bos branden.
De afgelopen weken hebben wij intens genoten van de Australische natuur en dieren. Het is een verdrietig en naar gezicht om dat voor onze ogen in vlammen op te zien gaan. Voor de Australiërs is het: ' Just a part a living here', iets waar men min of meer rekening mee houdt.
De hele nacht is de brandweer bezig en doordat het windstil is, blijft de rook hangen. 's Nachts worden we elke keer wakker van de brandlucht.
Als we opstaan, hangt er een dikke rookwolk in de straat, as dwarrelt neer op de straten, huizen en auto's en de geur is vreselijk.
De weersvoorspellingen voor zondag en maandag zijn ronduit slecht; heet en veel wind. Wij hadden graag verder willen genieten van The Blue Mountains, maar besluiten verder te gaan. We bedanken Bob en Barbara voor al hun goede zorgen en gastvrijheid en verlaten The Blue Mountains.
Onderweg kopen we de krant: " Despair, devastation and utter grief. But fire chiefs warn this is just the start of our Red October" en " The day a red devil rode into town and went wild" zijn de koppen.
Maandag is al 103.000 hectare bos verbrand, zijn verschillende brandweermannen en bewoners met brandwonden opgenomen en zijn alleen al in 2 dorpjes 200 huizen afgebrand en zeker 100 huizen beschadigd.  Een brandende strook van 300 km vindt zijn weg door de bossen en legt met harde wind 30 km per uur af.
Om de ernst aan te geven; een brand van Vaals tot Delfzijl, die met een oostenwind van 90/ 100 km per uur, in 7 uur tijd heel Nederland in as legt.
And this is just the beginning...........