Op wandelschoenen naar het Opera House

Hoewel we nog twee maanden, in Australië, voor de boeg hebben, is het tijd om keuzes te maken. Graag zouden we alle natuurparken onderweg bezoeken, maar hier is, gezien alles wat we nog willen doen, geen tijd voor. Daarom besluiten we, na het afscheid van Alf en Veronica, kilometers te maken. In twee dagen tijd willen we de 940 km naar Sydney rijden.
Na de eerste 400 km zetten we de auto op een gratis camping aan de kant. Als we op onze campingstoeltjes genieten van een colaatje, komen een aantal nieuwsgierige koppies boven het struikgewas uit. Een stuk of tien kangaroes grazen op het grasveld erachter en hoppen door het struikgewas. Er zijn een aantal kangaroes met een Joey ( een baby) in hun buidel. Een groot mannetje laat trots zien dat hij, waarschijnlijk, al deze vrouwtjes regelmatig bevrucht.
Als de kangaroes tijdens de schemer tussen de auto's doorhupsen, voelen we ons geïmponeerd door het mannetje. Als hij zich opricht is hij zeker 2 meter.
Verderop oefenen twee jonge mannetjes hun vechtskills om later het huidige mannetje te verslaan.
Wat genieten wij toch Down Under!
Na nog een dag rijden, komen we donderdag aan in Sydney. Hoewel de lente hier net begonnen is, is het vandaag heet. 39 Graden meet de thermometer, goed weer voor een stedentrip.
Zodra we een plekje op een camping gevonden hebben, kopen we een pas voor al het openbaar vervoer. We rijden met de trein naar Sydney en zien direct het Opera hHouse en de Harbour Bridge.
Vandaag doen we rustig aan, we lunchen in the Botanic Garden en zitten tussen sportend Australie. In de lunchpauze worden de mantelpakjes en stropdassen ingeruild voor sportkleding en wordt er deelgenomen aan bootcamp, een voetbalcompetitie of hardgelopen. Hierna bezoeken we de bibliotheek voor gratis Wifi en leggen contact met slapend Nederland ( Jolande, Ilse en Suus, bedankt voor jullie vroege gezelligheid), we eten een ijsje en maken een bootocht met de Ferry.
Vrijdag lopen we over de Harbour Bridge naar de overkant. We wandelen langs de miljoenenappartementen met uitzicht op het Opera House, de Harbour Bridge en Luna Park; een kermisachtig pretpark. Het mooie, dure  uitzicht gaat gepaard met een hoop gegil.
Als we de ferry terugnemen, lopen we naar het Opera House waar we een tour boeken. In 1973 werd het Opera House geopend. Veel jaren na de geplande opleverdatum en vele miljoenen over budget. Er zijn 7 zalen voor opera, musicals, cabaret en optredens; 6 binnen en 1 'zaal' voor het Opera House.
Bij het postkantoor kopen we een aantal postzegels en laten we ons ANWB boek van Australië per ongeluk op de balie liggen. Omdat het net voor sluitingstijd is, zorgt een medewerkster van de winkel ervoor dat er geen klanten meer binnenkomen. Als we buitenstaan, realiseren we ons dat het boek nog binnen ligt. We keren om en vragen de medewerkster of we even terug naar binnen mogen omdat we ons boek vergeten zijn. Zij doet echter net of we de winkel komen overvallen; we moeten weg gaan.
Als Remko na  vele malen uitleggen toch naar binnen mag, is het boek weg! Dus..........
Gelukkig hebben we ook een Lonely Planet bij ons....
Zaterdag melden we ons om 9 uur bij de Harbour Bridge voor 'the bridgeclimb'. Het in mogelijk om de 134 meter hoge brug te beklimmen. We worden in een pak gehesen, doen een traplooptest en gaan dan met onze gids op pad. Bij het beklimmen van de boog, wordt het uitzicht mooier en mooier. Het is vandaag helder, dus kunnen erg ver kijken, helaas is het niet mogelijk zelf foto's te maken.....
Als we weer met beide benen op de grond staan, hebben we nog niet genoeg van het uitzicht en dus gaan we naar de Pylon Lookout. In een van de torens is een museum gemaakt en kan je na 200 treden genieten van het mooie uitzicht. Het Opera House blijft fascinerend om te zien, de bootjes varen druk heen en weer in de haven, aan de kade ligt een enorm cruiseschip en ondertussen beklimmen anderen de Harbour Bridge. 
Judith, bedankt voor het mooie uitzicht over Sydney!
De volgende ochtend verlaten we de camping op onze, inmiddels zo vertrouwde, slippers. Vandaag wordt het wederom warm, dus tijd om naar Bondi Beach te gaan. Als we aankomen is het al druk met badgasten; overal zonnebaden, zwemmen, surfen, sporten en flaneren mensen!
We zoeken een plekje en Remko huurt een surfboard. Dit keer moet hij harder werken om op het board te staan als in Bali. " Deze golven zijn echt moeilijk!" aldus Remko.
Na een paar uurtjes pakken we de trein naar 'huis'. 
Maandag daalt de temperatuur naar 22 graden en, het klinkt verwend, maar we hebben het kooouuuud! Al ruim 3 maanden is het overdag niet kouder dan 26 graden geweest.  Met lange broek en vest gaan we naar het Olympisch Park. In 2000 zijn de zomerspelen in Sydney geweest. Tegenwoordig worden alle sportcentra door de huidige sporters in gebruik genomen. Het verbaast ons echter dat er, op een monument na, geen museum is met foto's en informatie.
De temperatuur is dinsdag een stuk aangenamer; we kunnen weer met korte broek en shirt op pad.
Na een wandeling door de Botanische tuin, gaan we naar het Opera House. We hebben kaartjes voor de musical South Pacific; een verhaal over liefde in de tweede wereldoorlog. Bij aankomst blijkt dat we enigszins underdressed zijn. Iedereen ziet er piekfijn uit; een mooie jurk, een pak, sieraden.
Wij zijn gekleed in korte broek en op onze wandelschoenen......... 
 Bij het inpakken van onze backpack hebben we geen rekening gehouden met sjieke gelegenheden. We zijn dan ook de enige die overal hun toegangskaartjes moeten laten zien. Gelukkig is het meest donker.
Na de mooie musical lopen we naar de Sydney skytower. Een ander uitkijkpunt over de stad. In 44 seconden worden we omhoog geschoten en staan we op een enorme hoogte.
We genieten van het prachtige uitzicht over de miljoenenstad. Aad en Leny, bedankt voor het mooie cadeau!
's Avonds picknicken we tegenover het Opera House. De zon gaat onder achter Harbour Bridge, de lichtjes gaan aan in de hoge gebouwen, de zeilen van het Opera House worden verlicht......
Tijd voor ons om afscheid van Sydney te nemen.