De Beproevingen

Na Ingham, 100 km ten noorden van Townsville verandert de omgeving. De bergen worden hoger en de omgeving groener en groener.
Als we het pontje verlaten, komen we in het Daintree National Park; een tropisch regenwoud met de cassowarry; een struisvogelachtige dier dat alleen in dit deel van Australië voorkomt. Aangezien wij tegenwoordig 'birdnerds' zijn ( we zijn zelfs in het bezit van een vogelboek), willen we de cassowarry natuurlijk graag op ons lijstje aankruisen.
We rijden door naar Cape Tribulation. De ' kaap van ellende' kreeg deze naam toen het schip van James Cook hier op het koraalrif lek sloeg.
Als we een gezellige avond, met twee Australische stellen, hebben, doet het regenwoud zijn naam eer aan; het begint te regenen.
In bed denken we dat het niet nog harder kan regenen, het regenwoud laat zien dat dat wel kan.
Pas de volgende ochtend neemt de regen af en wordt het uiteindelijk droog. Wij gaan naar het Daintree Discovery Center; een informatief centrum over het regenwoud, waar ook regelmatig de cassowarry gespot wordt. Inmiddels weten we alles over de 700 verschillende boom- en plantsoorten.
Bij het uitchecken vraagt de vrouw achter de toonbank: "Did you see the cassowarry? It was just down the river!".
 Waarschijnlijk waren wij teveel met een interessante boom bezig en hebben we de 2 meter grote vogel totaal over het hoofd gezien.
Terug op de camping lopen we het strand op. Het is prachtig! 
'Birdnerd' zijn houdt in dat je de vogel zo goed mogelijk op de gevoelige plaat wil leggen. Als we op het strand een ijsvogel zien, doen we er alles aan om zo dicht mogelijk bij het vogeltje te komen. Als Remko's tijgeractie mislukt is, heeft Lieneke nog wel een goed idee. Ze loopt om de vogel heen en probeert hem naar Remko te jagen. De vogel heeft onze tactiek in de gaten en vliegt over Lieneke's hoofd, ver weg van Remko's fototoestel.
We nemen een afslag het regenwoud in en besluiten zelf op cassowarry jacht te gaan; zonder succes. Wel zien we een hele grote varaan. Helaas ziet hij ons ook en klimt hij snel de boom in.
Ook die nacht regent het flink. We zouden graag een wandeltocht naar Mount Sorrow maken, maar vanwege alle gevallen regen durven we het niet aan. Dat betekent een 'rustdag' met een kleine wandeltocht over het strand naar 'the cape'.
's Middags begint de zon gelukkig uitbundig te schijnen, een goed teken voor de volgende dag.
We staan vroeg op en trekken onze wandelschoenen aan, alle omstandigheden zijn vandaag goed om de 7 km lange wandeltocht te maken. Direct beginnen we met een stevige klim, die daarna 3,5 km aanhoudt. De omgeving is schitterend, maar de wandeling had van Lieneke ook 1500 meter minder lang mogen zijn. In deze laatste meters klimmen we van 200 naar 680 meter hoogte. In praktijk betekent dit je vasthouden aan boomwortels, takken, lianen en touwen, terwijl je bezweet de berg opploeterd.
Boven is het uitzicht dan ook wel fenomenaal! Uitkijkend over het regenwoud, het witte strand en het Great Barrier Reef; ' Where the reef meets the rainforest'.
De 3,5 km moet ook weer naar beneden afgelegd worden en dit keer hadden de eerste 1500 meter van Lieneke achterwege gelaten kunnen worden. Dalen met volle benen heeft namelijk een valpartij met een blauwe heup tot gevolg.
De leguaan die we boven het pad zien hangen, maakt dit weer helemaal goed. Hij zit precies op ooghoogte in het zonnetje. Prachtig!
De volgende dag staat ons weer een beproeving te wachten. We gaan met de auto de Bloomfield track rijden; onze eerste echte off road ervaring. Al snel komen we het eerste beekje tegen waar we doorheen moeten; ogen dicht, adem in en hopen dat we de overkant halen. Dit lukt! De weg erna is steil, maar schitterend. We rijden door beekjes, plassen en het regenwoud. Aangekomen in Cooktown zoeken we een camping en komen we 's middags bij van onze spannende ervaring. 
Onze 'lekke-band-redder-in-nood' had ook nog een goede tip voor ons; Elims Beach, net boven Cooktown. Een prachtig strand met gekleurd zand dat nergens in de boekjes staat.
De weg ernaar toe is al sprookjesachtig mooi; een slang glijdt over de weg, leguanen zoeken de kant van de weg als wij passeren en het landschap is schitterend. 
Aangekomen op Elims Beach, zien we de rood-oranje-geel gekleurde rotsen en het witte strand. Ondertussen zoeken ooievaars en pelikanen naar een lekker hapje in zee. En er is niemand. Wow!
Elims Beach was ons noordelijkste punt aan de oostkust, vanaf nu gaan we naar het zuiden. Dit kunnen we doen via een lange weg door het binnenland of de Bloomfield Track.
De offroad ervaring is ons zo goed bevallen dat we besluiten de Bloomfield Track nog eens te rijden. Onderweg bezoeken we een mooie waterval.
Dit keer durven we onze ogen wel open te houden als we de beekjes doorrijden.
Al we langs het Daintree Discovery Center rijden, besluiten we nog eens naar binnen te gaan, in de hoop de cassowarry nu wel te zien. Helaas, hebben de cassowarry's zich vandaag goed verstopt en hebben we nog geen kruisje in ons vogelboek kunnen zetten.
Hopelijk komt daar komende week nog verandering in.