Even een paar daagjes op ' vakantie'!

De Whitsundays zijn 74 eilanden, gelegen in het Great Barrier Reef Marine Park. Dit staat garant voor witte stranden, azuurblauw water en veel zonneschijn. Kortom de perfecte volgende stop voor ons. Even een paar daagjes op 'vakantie', want reizen maakt moe.
Omdat de touroperators dit gebied ook in grote getalen gevonden hebben,  gaan we in Airlie Beach naar de toeristeninformatie. Nadat we onze wensen bekend gemaakt hebben, de toeristeninformatie een keus voor ons maakt uit de wirwar touroperators en Remko flink heeft afgedongen, hebben we 2 excursies geboekt. Een driedaags zeilavontuur en een van de huwelijkscadeau's; de vlucht over het Great Barrier Reef.
Tevreden rijden we naar de camping, wij gaan ons hier de komende dagen prima vermaken.

De volgende dag lopen we 's middags naar het vliegveldje dat naast de camping ligt. We checken in en als de vier andere passagiers er ook zijn, neemt de piloot ons mee naar het vliegtuigje.
De piloot, tevens ook stewardess, doet zijn 'safety dansje' en wijst de passagiers hun stoelen. Wij krijgen de stoelen achterin het vliegtuigje.
Na de nodige " Charlie Charlie's" stijgen we op. Al snel vliegen we over een aantal eilanden van de Whitsundays; heuvelachtige, veelal onbewoonde eilanden met bounty achtige stranden.
Als we verder gaan, vliegen we over het Great Barrier Reef; een verzameling van 3000 kleine riffen die over 350000 km² verstrooid zijn.
Woorden schieten te kort om te vertellen hoe sprookjesachtig mooi het is. De kleuren, vormen........ Volgens ons het achtste wereldwonder.
Als we terugkeren naar het vliegveld, vliegen we over Whitheaven Beach. Een van de mooiste stranden in Australië.
Helaas landt het vliegtuigje na een uur weer op de luchthaven, maar met de nodige foto's is het nog lang nagenieten.
Marjolijn, Eveline, Hans, Dante, Laura, Dennis, Milou, Sjoerd, Mieke en Sietske, bedankt voor dit fantastische huwelijkscadeau. A once in a lifetime experience!

De dag erna doen we rustig aan, we gaan even naar het dorp en pakken onze tassen in voor het zeilavontuur.
Als we ons de dag erna in de haven melden, blijken we met een klein groepje te gaan zeilen. Samen met een gezellig Nederlands stel; Koen en Sandy, zullen we de komende dagen met 12 anderen een aantal eilanden van de Whitsundays aandoen.
Tony, de kapitein brengt ons eerst naar een klein zandeiland waar we kunnen snorkelen. 
Als we in bikini en zwembroek het tropische water in willen springen, blijkt dat we een wetsuit aan moeten. De gevaarlijke jellyboxfish houdt ook van deze wateren. Minder charmant, maar wel veiliger, gaan we met een wetsuit te water.
 Als we boven het koraal 'hangen', zien we een enorme schildpad. Op zijn gemak zoekt hij het koraal af naar een lekker hapje. We zwemmen verder en zien verschillende vissen, schildpadden en een enorme pijlstaartrog. 
De uren erna worden gevuld met zonnen, snorkelen, kajakken, varen en het observeren van een Engels meisje, dat ervoor zorgt dat we om 8.00 uur 's ochtends op een "partyboat" zitten. Een van haar meest  intelligente opmerkingen was: "I had the worst night ever!  There is a hole above my bed and I was so afraid a snake would get me last night!".  Het enige wat Tony kon zeggen was: " I need a coffee!"
Iedere maaltijd werd verzorgd door Kim, de kok, die de meest heerlijke dingen voor ons gemaakt heeft. Ook doen we het strand van Whitheaven Beach aan. Een hagelwit strand en azuurblauw water, waarin meerdere roggen zwemmen, het enige dat mist is een kokosnoot! Het zand van Whitheaven Beach bezit een hoge concentratie ' silica', waardoor het hittebestendig is. Het zand wordt dus nooit heet!
Kortom, drie topdagen!

Oké, er was ook een nadeel; sandflies. Hele kleine beestjes die bijten, waarna een bultje ontstaat dat gaat jeuken ( een muggenbeet is er een kinderspel bij), vooral als het warm is. 
Laten we nou net de avond voor ons zeilavontuur gebeten zijn; een keer of 40.......
De kajuiten op de boot waren erg warm en aangezien we geen goede zalf meegenomen hadden; slapeloze nachten.
Gevolg, 's nachts het dek op en met een natte handdoek de benen proberen te koelen.
Maar hoe vervelend is dat als je uitkijkt op een eiland van de Whitsundays?